WAR! Het leven van een pensionado XII

Fusées & Illuminations

Soundtrack: Prefab Sprout, Everything But The Girl, Deacon Blue, Aztec Camera, The Blue Nile, Texas, Steely Dan (Aja). Jazzy pop die naar de perfectie zoekt.

Ondertussen schreeuwt het nieuws.

5% van het BNP voor defensie, 
voor de NATO! De Rus staat in de voor- en de achtertuin! 
100.000 lopen door de Brusselse straten om de genocide in Gaza te stoppen. 
Activisten worden door journalisten belaagd en bevraagd. “Heeft wat jullie doen wel zin?” De Iraanse militaire top en een tiental kernwetenschappers worden geëlimineerd. Door de Mossad. “Is wat zij doen wel toegelaten?” (Mijn vraag). 
Israël elimineert binnen zijn grenzen een volk. Bombarderen Iran. Goor geweld. WAR! What is it good for? “Heeft dat wel zin? Waarom mag dat?” Follow the money. Ondertussen denkt POTUS na. (sic)
Amerika twijfelt. Of, het staat strategisch op wacht. Ook daar honderdduizenden in de straten. NO KINGS. 

Het is spandoek- en slogantijd.   

Het zomer muziek- en festivalseizoen of, dat van de pensionado, is op gang en de hemel in gezongen door Cat Power in het Cirque Royal. De mooiste zomer-hangout voor zang, muziek en dans is nog altijd het Openluchttheater (OLT) Rivierenhof in Deurne. Op 17 juni daar wiegend Wilco gezien vanop de negende rij. De band van Jeff Tweedy deed twee sets en een bisronde. Dertig songs.

foto: Marc Verdonck

Die van Wilco zijn allemaal vader, topmuzikant en hebben al vele jaren hun plaats in een groep die plus dertig jaar bestaat. Dertien studioplaten. Tweedy en John Stirratt zijn er van bij het begin, Nels Cline en Pat Sansone zijn als laatsten komen aansluiten. Dat was in 2004. Er is routine, fun, kennis van zaken, groepsgevoel. Recept: eenvoudige composities, twisted lyrics, de liefde, de nummers komen kabbelend op gang en lijken zich organisch/plantaardig te ontwikkelen. Ze woekeren. Altijd ligt er ergens onderweg een landmijn of, ze gooien een paar granaten. Wilco is een van de tien bands die sinds 1995 iedere keer weer de moeite zijn. Straks vieren we 50 jaar Werchter. Wilco speelde er in 1999 en in 2004.

De pensionado verblijft van 1 tot 12 juli in Martigny. Op de staart van de Red Flames. Ze spelen in Thun en Sion tegen Spanje, Italië en Portugal. En daarna de EK-kwartfinale, of niet.

Vervolgens reist busje Billie door Frankrijk, Spanje en Portugal. Vakantie!

Op 12 augustus volgt de aftrap van het seizoen 2025/26 op de Europese competitievelden. Nog een zekerheid: docent aan Thomas More voor het maidenseason van het postgraduaat Sportjournalistiek.

Echo Valley (2025) is een moeder/dochter-thriller op Apple TV. Een 7-minus. Met Julianne Moore en Sydney Sweeney. Door de kritiek gekraakt en dat was nergens voor nodig. Ik denk dat ze daar last hadden van een overdosis Julianne Moore. Als ik haar zie denk ik altijd aan Dirk Diggler, Heather Graham, Burt Reynolds, Boogie Nights (1997), Paul Thomas Anderson, Mark Wahlberg, Luis Guzmán, Don Cheadle, Philip Baker Hall, Michael Penn, Alfred Molina, Robert Downey Sr. (die bestaat), John C. Reilly, William H. Macy en Philip Seymour Hoffman. Supercast. Schiet de pensionado neer als hij iemand vergeet. Hij wapent zijn tweeloopsgeweer als iemand van de lezers die film nog nooit zag.

Herlezen: Liverpool (2023) van James Worthy. Veel auteurs maken moederboeken. Van alle boeken die ik ooit heb gelezen is dit het beste vaderboek. Van alle boeken die ik ooit heb gelezen is dit een van de mooiste tout court. Helder en raak proza dat durft te flirten met sentiment. Je leest het met de glimlach en af en toe een schaterlach. De ongekunstelde waarachtigheid werkt. Het is geen 100% roman, het is een egodocument, autobiografisch en waargebeurd. De pensionado heeft er ook zo een op zijn kerfstok. Het is nog te koop.

Liverpool van Worthy gaat in mindere mate over voetbal. Dit zijn de beste voetbalboeken volgens de pensionado: The Damned United (2006) en Red or Dead (2013). Twee boeken, een schrijver: David Peace.

Liverpool was de vijftigste die de pensionado dit jaar in zijn boeken-excell bijschreef. De trofee (2020) van Gaea Schoeters was 49. De pensionado vond het eerder interessant dan goed. Het gaat over een jagende witte man in Afrika. Dit staat op haar website: “Hunter White leeft voor de jacht op groot wild: in die ultieme krachtmeting met de natuur voelt hij dat hij leeft. Maar als hij naar Afrika vertrekt om een neushoorn te schieten, de laatste van de Big Five die hem nog ontbreekt, geeft het lot de jacht een andere wending. Zijn droom verandert algauw in een nachtmerrie die hem steeds dichter bij de duisternis in zijn eigen hart brengt. Is er nog een weg terug?” Op mijn tafel ligt nu haar nieuwste: Het geschenk.

Waarom staat hierboven Fusées en Illuminations? Dat laatste zijn de prozagedichten van Arthur Rimbaud gecomponeerd tussen 1873-1875. Fusées is een verzameling voetzoekers, notities, gedichten en proza, onderdeel van Une Saison en Enfer (1873) van Charles Baudelaire met als thema’s revolte, vrijheid, zingeving.

Ook de groten zijn meestal in de war.

De Fusées zijn vertaald door Rokus Hofstede in Flitsen, Mijn hart blootgelegd, België uitgekleed. Volgens Camus is Baudelaire de belangrijkste, de meest opstandige dichter.

WAR!

carlkruse.com

Bonne Vacance Etc.